Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2012

Rosebud


Τι αξία μπορεί να έχει μια ανάμνηση , μια εμπειρία αν δεν μπορείς να την μοιραστεις ; Καταλήγει στην φωτιά, στην εξαφάνιση, στην λήθη χωρίς κανένας να του αναγνωρίζει την αξία. Ποιός θα το θυμάται ? ποιος θα γνωρίζει την ιστορία του πια όταν όσοι την έζησαν δεν θα υπάρχουν πια ?
Υπάρχει μια ημερομηνία , χαραγμένη ή μάλλον χαραγμένες σβήνουν και οι δύο η μια φαίνεται και την σβήνει ο καιρός και τα στοιχεία της φύσης η αλλη όμως είναι χαραγμένη σε πιο γερή βάση θα αντέξει . Θα αντέξει? πόσο ? για πόσο ? για όσο αντέξει . Και τι θα υπάρχει εκεί ? ένα πηγάδι που περαστικός θα πει δεν είναι πολύ βαθύ αλλά πάντα βγάζει νερό , ένα δέντρο να καθήσεις στον ίσκιο του , να κυνηγήσεις , να κοιμηθείς , να ξαποστάσεις.'Οταν το φυτευαμε δεν περίμενα ποτέ ότι θα μείνει μόνο αυτό .Δεν ήταν μόνο αυτό , ήταν μια ολόκληρη ιστορία , μια ζωή μια ζωή που δεν θα ξανάρθει . Η ημερομηνία γράφει για μια στιγμή , ήταν μια ολόκληρη ζωή. Τώρα συντρίμια ,θλίψη όμως άξιζε .Πόσο άξιζε ? 600 ευρώ ? 4000 ευρώ? παραπάνω ?  Οι φωτογραφίες θα δείχνουν χαμογελαστα πρόσωπα , ποιος θα ξέρει το τέλος ποιος αναγνωρίζει την αξία ? Υπάρχει λοιπόν και άλλη ημερομηνία 21-9-2012 , από εδώ και πέρα μεγαλώνει το σκοτάδι μπαίνουμε στον χειμώνα .